بررسی فراوانی نسبی بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با تابلوی اسهال غالب مراجعه کننده به کلینیک تخصصی گوارش شهر ایلام از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱

مقدمه: مطالعات متعددی افزایش شیوع سلیاک در سندرم روده تحریک پذیر(ibs) را نشان می دهند، اما شواهد موجود متناقض است و بررسی از نظر سلیاک را همیشه پیشنهاد نمی کنند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت بیماری سیلیاک درibs در بیماران مبتلا به ibs با تابلوی اسهال غالب صورت گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی-توصیفی بوده که طی سال های 1388 تا 1391 بر روی 1000 بیمار مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر با تابلوی اسهال غالب مراجعه کننده به کلینیک تخصصی گوارش انجام شد. از این افراد نمونه خون جهت انجام الیزای آنتی بادی iga ttg.ab گرفته شد، سپس تمامی افراد اندوسکوپی شده و از قسمت دوم دئودنوم بیوپسی شد و نمونه جهت بررسی هیستوپاتولوژی و تشخیص نهایی به پاتولوژیست ارجاع داده شد. یافته های پژوهش: میانگین سنی خانم ها و آقایان شرکت کننده در مطالعه به ترتیب 41/11±59/29 و 73/11±42/28 بود. بیش از نیمی از افراد مورد مطالعه زن بودند(3/50). میانگین تیتر آنتی باد ضد ترانس گلوتامیناز بافتی(ttgiga.ab) در زنان و مردان مبتلا به ibs به ترتیب 17/17±25/5 و 4/25±22/7 بود. 76 نفر از بیماران مبتلا به ibs تیر آنتی بادی بالا(ttgiga.ab≤10) داشتند که در این میان 41 نفر زن و 35 نفر مرد بودند. در بین افراد باتیتر ab بالا 57 نفر(75 درصد) مبتلا به بیماری سلیاک(بر اساس نتایج هیستو پاتولوژی) بودند، در نتیجه شیوع کلی بیماری سلیاک در میان افراد مبتلا به ibs 7/5 درصد به دست آمد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه پیشنهاد می شود که تمام افراد مبتلا به ibs با تابلوی اسهال غالب از نظر بیماری سلیاک مورد بررسی قرار گیرند، رویکرد تشخیصی مطرح شده در این مطالعه نیز می تواند در ارزیابی هر چه بهتر بیماری سلیاک مفید واقع شود.